Zaburzenia narządu żucia – jak je rozpoznać i skutecznie leczyć?

19 listopada, 2025

img-1

Jaki związek mogą mieć bóle głowy, szumy uszne czy trzaski w stawach skroniowo-żuchwowych z cyfrowym projektowaniem uśmiechu?

Ano taki, że powyższe objawy najczęściej świadczą o niestabilności ortopedycznej układu ruchu narządu żucia. W jego skład, oprócz stawów skroniowo-żuchwowych (SSŻ) i mięśni żucia, wchodzą także zęby. To właśnie kontakty między zębami górnymi a dolnymi warunkują prawidłową lub nieprawidłową, stabilną bądź niestabilną pozycję SSŻ.

Dlatego ostatnim elementem leczenia wielu zaburzeń czynnościowych jest „ubraniе” pacjenta w nowy, prawidłowy „garnitur zębów” – kompatybilny z właściwą pozycją kłykci stawowych i zrównoważonym tonusem mięśniowym.

Zacznijmy od początku

Ludzka konstrukcja jest niezwykle precyzyjna – często znacznie bardziej, niż nam się wydaje. Dopiero gdy zaczyna coś boleć, zaczynamy interesować się przyczyną.

Gdy źródło dolegliwości lokalizuje się w obrębie głowy, pacjenci trafiają do stomatologów zajmujących się zaburzeniami narządu żucia – często po wcześniejszych konsultacjach u laryngologów czy neurologów. W wielu przypadkach okazuje się, że przyczyna bólu jest nieuchwytna w badaniach obrazowych czy laboratoryjnych.

img-2

Najczęstsze objawy zaburzeń SSŻ

  • Bóle głowy, karku i szyi o charakterze napięciowym
  • Napięcie mięśni żucia
  • Zaciskanie lub zgrzytanie zębami
  • Bóle zębów o trudnej do określenia lokalizacji
  • Przeskakiwanie, klikanie lub trzaski w stawie skroniowo-żuchwowym
  • Ograniczenie szerokiego otwarcia ust
  • Szumy lub piski uszne
  • Blokady SSŻ
  • Starcie zębów
  • Recesje dziąsłowe (odsłonięcie szyjek zębów)
  • Nadwrażliwość zębów

Najczęstsze przyczyny dysfunkcji SSŻ

  • przewlekły stres
  • brak świadomości istnienia szpary spoczynkowej
  • wady zgryzu
  • nieprawidłowa funkcja języka (np. skrócone wędzidełko)
  • wady postawy
  • brak aktywności fizycznej

 

 

Jak diagnozujemy?

Podstawą jest dokładny wywiad oraz badanie czynnościowe układu ruchu narządu żucia, połączone z palpacją mięśni. Często źródeł dolegliwości jest kilka, więc jednym specjalistom trudno je wyeliminować.

Dlatego w naszej klinice pacjent prowadzony jest przez zespół współpracujących specjalistów:

  1. Lek. dent. Anna Jelito – diagnostyka URNŻ

Po badaniu dr Jelito ocenia, czy dolegliwości mają podłoże napięciowe. Jeśli tak – od razu rozpoczyna terapię manualną, która często przynosi pacjentowi natychmiastową ulgę.

  1. Mgr Piotr Sorek – fizjoterapeuta

Kontynuuje terapię manualną w obrębie głowy i szyi. Jeśli pacjent trafia najpierw do niego, kierowany jest na pełną diagnostykę TMJ do stomatologa.

  1. Mgr Marcin Kieres – fizjoterapeuta, podolog

Bada pacjentów z podejrzeniem przyczyn wstępujących, wynikających z nieprawidłowej postawy ciała.

Diagnostyka wsparta jest analizą zdjęć OPG oraz CBCT stawów skroniowo-żuchwowych. W razie potrzeby konsultujemy je z radiologiem.

img-3

Etapy leczenia

  1. Badanie czynnościowe URNŻ – wstępna diagnoza
  2. Fizjoterapia / analiza posturalna
  • relaksacja mięśni
  • ćwiczenia wspomagające prawidłową pracę SSŻ i języka
  • korekcja postawy
  • ewentualne wkładki ortopedyczne

Z uwagi na liczne przyczyny i złożoność patomechanizmów, proces leczenia zwykle trwa od 6 miesięcy do nawet 2–3 lat.

W naszej klinice opracowaliśmy algorytmy, które pozwalają pacjentowi zrozumieć przebieg terapii – od diagnostyki po trwałe efekty. Zespół specjalistów analizuje indywidualne dane i przygotowuje spersonalizowany plan leczenia.

img-4

 

Ciekawostka nr 1

Brak równowagi w SSŻ może negatywnie wpływać na postawę ciała, powodując napięcia mięśni całego układu ruchu, niewspółosiowość oraz objawy takie jak: bóle głowy, szyi, pleców, ramion, zawroty głowy czy przewlekłe zmęczenie.
Działa to również w drugą stronę: nieprawidłowa postawa (np. wady stóp, zaburzenia w stawach biodrowych) może wpływać na szczękę i destabilizować SSŻ.

Ciekawostka nr 2

W warunkach fizjologicznych kontakty między zębami powinny występować tylko podczas jedzenia.
Przy wadach zgryzu, starciach czy ubytkach mogą pojawiać się dźwięki: kliknięcia, trzaski, przeskakiwanie – to znak niestabilności i możliwego przemieszczenia krążka stawowego.

Szynoterapia pozwala zlikwidować lub znacznie zredukować te objawy.

 

Ciekawostka nr 3

Prawidłowa anatomia zębów – przy zachowanej okluzji – jest gwarantem stabilności ortopedycznej stawów uzyskanej w trakcie terapii.
Co więcej, zęby są elementem pudła rezonansowego, które wpływa na brzmienie głosek i dźwięczność mowy.

Ciekawostka nr 4

Starte zęby mogą wpływać na:

  • wyciek powietrza podczas mówienia
  • świszczący sposób artykulacji
  • zmianę mimiki
  • unikanie uśmiechu lub przesadne uśmiechanie się
  • pogłębienie bruzd nosowo-wargowych i zmarszczek

Odbudowa zębów – a więc przywrócenie prawidłowych proporcji – odwraca te procesy.
To właśnie w tym momencie wkracza cyfrowe projektowanie uśmiechu.

 

Szczegółowa diagnostyka TMD

Wykonujemy:

  • CBCT szczęki i żuchwy
  • CBCT stawów skroniowo-żuchwowych
  • zdjęcie cefalometryczne
  • skany wewnątrzustne
  • rejestrację ruchów żuchwy za pomocą Modjaw

 

Szynoterapia

Po wyrównaniu tonusu mięśni wykonujemy twardą szynę stabilizującą (bioortezę).
Pacjent nosi ją całą dobę przez minimum 6 miesięcy – również podczas posiłków.
Regularne wizyty kontrolne pozwalają nam na precyzyjne dopasowanie szyny.

 

img-5

 

Co dzieje się po szynoterapii?

Po terapii szyną cały układ ruchu narządu żucia funkcjonuje prawidłowo… oprócz zębów.
Po zdjęciu szyny okazuje się często, że brakuje między nimi stabilnych kontaktów, a pacjent nie jest w stanie znaleźć wygodnej pozycji.

To moment na odbudowę prawidłowych relacji zgryzowych – zgodnie z wcześniej opracowanym planem, który może zostać zmodyfikowany po analizie finalnych warunków zwarciowych.

Opcje leczenia:

  • odbudowa prawidłowej anatomii zębów (kompozyty lub korony)
  • uzupełnienie braków zębowych (implanty, mosty)
  • leczenie ortodontyczne
  • zabiegi chirurgiczne wspomagające leczenie ortodontyczne (np. kortykotomia)
  • zabiegi periodontologiczne (np. gingiwoplastyka)

 

 

Jak wygląda proces projektowania uśmiechu?

Relacja między zębami po terapii zostaje zeskanowana i wysłana do laboratorium wraz ze zdjęciami pacjenta.

Nowoczesne technologie umożliwiają nakładanie skanów 3D na fotografie, dzięki czemu lekarz i pacjent mogą wspólnie modyfikować projekt.

Istnieje możliwość wykonania mock-upu, czyli przymiarki nowego uśmiechu „na żywo”.
Po akceptacji estetyki i funkcji wykonujemy odbudowy ostateczne.

Dla pacjentów, którzy nie mogą pozwolić sobie na ceramikę, oferujemy metodę flow-injection – estetyczną, ekonomiczną i długoczasową alternatywę z materiałów kompozytowych.

 

Podsumowanie

Leczenie TMD, jeśli ma dawać trwałe efekty, musi być holistyczne i interdyscyplinarne.
Specjaliści pomagają dotrzeć do źródeł problemu, lecz utrwalanie efektów zależy od pacjenta – wykonywania ćwiczeń, dbania o higienę, regularnych kontroli.

Z doświadczenia wiemy jednak, że w trakcie leczenia wzrasta świadomość pacjentów i sami dopominają się o wizyty kontrolne.

Na końcu tej drogi pacjenci wchodzą do gabinetu już z szerokim, spontanicznym uśmiechem – a to dla nas największa nagroda i motywacja do dalszego rozwoju.

 

lek. dent. Anna Jelito

ekspert w dziedzinie okluzji

PODZIEL SIĘ: